Wądzyń dzień 2., czyli murzyńskie dziecko

Niedziela, 5 czerwca 2011 • dodano: 06.06.2011 | Komentarze 0

Jako, że rozstawiłem tylko sypialnię i niespecjalnie ciepło się ubrałem krótko przed piątą przebudziłem się z zimna. Nałożyłem na siebie kolejne warstwy i natychmiast ponownie zasnąłem, by po dwóch godzinach obudzić się z powodu... gorąca. Na szczęście ponownie udało się zasnąć i rzeczywiste przebudzenie nastąpiło ok. 10tej kiedy to Kasie nudzić się zaczęło i zmusił mnie do wstania. Poranna toaleta, śniadanie, pakowanie i w drogę.

Każda wycieczka czegoś uczy. Ta nauczyła mnie tego, że Kasa na pewno nie będzie nawigował za miesiąc kiedy to będziemy przemierzać wschód Polski. Na początku się zgubiliśmy jeżdżąc po polnych drogach a następnie, już jadąc zgodnie z planem, jechaliśmy taką szutrówką, gdzie moja prędkość oscylowała wokół 12 km/h.

Powrót do domu nie należał do łatwych, bo wszechogarniający skwar niezwykle go utrudniał. Żar lał się z nieba a ciało cały czas zmieniało kolory na coraz ciemniejsze. Na szczęście do przejechania było tylko niecałe 80 km więc poszło wszystko nawet całkiem sprawnie. Weekendowy rower pozwolił mi się uroczo opalić.

Pokaż trasę GPS

Szybka 70tka

Czwartek, 19 maja 2011 • dodano: 19.05.2011 | Komentarze 2

Jako, że w weekend nie pokręcę wybyłem z domu późno popołudniową porą, by nabić sobie co nieco kilometrów. Zrealizować chciałem wczorajsze plany - zobaczyć jak tam niebieski szlak rowerowy.

Początek to mocne naciskanie na pedały i na krótkim postoju w Strzyżawie na stacji melduję się ze średnią równą 29 km/h.

mały popas na stacji w Strzyżawie © polsson

Następnie skierowałem się w stronę Ostromecka, w którym to skręciłem na Wałdowo Królewskie. Droga ta biegnie w lesie i jeszcze do niedawna była to bardzo dobrej jakości szutrówka. Nie jestem przekonany czy wylewanie asfaltu w środku lasu to najlepszy pomysł. Nie wspomnę już o pomyśle śmieszki rowerowej z kostki, kiedy to obok samochód przejeżdża raz na... no, rzadko.

szutrówka zamieniona w asfalt © polsson

Nie do końca rozumiem ten znak z rowerem. Mam rozumieć, że poruszać się powinienem tym szutrowym poboczem?

szutrówka zamieniona w asfalt (2) © polsson

W planach miałem przejechanie całego niebieskiego szlaku, ale za Skłudzewem odbiłem w lewo na Rzęczkowo, by choć trochę liznąć podjazdu. Dalej już rutynowo do Łubianki i Torunia.

Wyszła świetna średnia i się tak zastanawiam czy to opony czy może jednak ja ;)

Pokaż trasę GPS

Dupnięte siodełko

Środa, 18 maja 2011 • dodano: 18.05.2011 | Komentarze 3

Popołudniu wyjechałem z Olkiem i Kasą kierunku Bydgoszczy DK nr 80. Docelowo miało być Ostromecko i powrót niebieskim szlakiem, na którym podobno dość mocno zmieniła się nawierzchnia w ostatnim czasie. Zdołałem jednak tylko dojechać na stację w Górsku, bo całkowicie poluzowało mi się mocowanie siodełka. Szybkie próby kombinacji nie powiodły się. Efekt był tylko taki, że cała moja biała koszulka jest w smarze. Widząc pędzący "pociąg" w stronę Torunia w postaci kolarzy pacyficu postanowiłem się dołączyć. Sił niestety starczyło mi tylko do Rozgart, bo tempo 35-40 km/h nie jest jednak dla mnie. Po powrocie do domu wszystko rozkręciłem i okazało się, że zarówno śruba mocująca jak i nakrętka mają całkowicie zjechane gwinty. W garażu poszukałem odpowiedników, oczyściłem, skręciłem i wyszedłem wyregulować ustawienie siodełka. Jechało się tak dobrze, że niejako przy okazji zrobiłem pętelkę przez Lubicz i Złotorię. Tak btw to przydałoby się nieco czasu na jakieś dwie stówki.

Radocyna dzień 3.

Niedziela, 15 maja 2011 • dodano: 17.05.2011 | Komentarze 3

Dzień przywitał nas chłodem i deszczem. Niestety trzeba było się ogarnąć, spakować, zjeść śniadanie i pomimo padającego deszczu ruszyć na pociąg. Początkowo chciałem jechać do Tarnowa, by znowu stuknąć stówkę, ale ekipa jechała do Grybowa, co faktycznie w obliczu zmęczenia i kiepskiej pogody było dobrym pomysłem.

Tym razem jechaliśmy w małych grupkach. Pomykałem z Olkiem i Szkodnikiem. Niespełna 50 km machnęliśmy w dobrym tempie, po świetnej widokowo i podjazdowo trasce bez zbędnego zatrzymywania.

Pokaż trasę GPS

To był jednak dopiero początek podróży. Do osobówki w Grybowie jeszcze się jakoś wcisnęliśmy jednak przesiadka w Tarnowie była dużo bardziej wesoła. Podjechał niemal załadowany pociąg, na peronie kilkadziesiąt osób plus my - dwadzieścia parę głów i tyle samo rowerów. Myślałem, że nie da rady, ale jakoś udało się wcisnąć każdemu. Podróż nie była specjalnie komfortowa. Pasażerowie z ogromnym trudem wchodzili i wychodzili z pociągu, ale śmiechu było przy tym co nie miara. Następna przesiadka miała miejsce w Krakowie. Tutaj już luksus, bo był przedział rowerowy, w którym było dużo miejsca, mało ludzi toteż w trójkę z Olkiem i Szkodnikiem spokojnie się zmieściliśmy. W Łodzi czekała nas kolejna przesiadka, tym razem do drogich Tanich Linii Kolejowych, w których prym wiedli nawaleni palacze. Momentami aż mnie Olo uspokajał, bo ciśnienie mi podnosili dość mocno. Koniec końców przed pierwszą w nocy nareszcie zlądowaliśmy w Toruniu.

Radocyna Pany!

obiad w Galerii Krakowskiej © polsson

Podsumowując:
* świetna ekipa
* rewelacyjna miejscówka
* super widoki
* hiper podjazdy
* ja chcę tam znowu!

Radocyna dzień 2.

Sobota, 14 maja 2011 • dodano: 17.05.2011 | Komentarze 7

W nocy przebudziłem się na moment ze dwa razy z powodu nie do końca komfortowej temperatury w namiocie - w nocy był przymrozek. Pomimo tego spało się całkiem dobrze. Rano słońce świeciło coraz mocniej nagrzewając namiot toteż w kurtce, spodniach, podwójnych skarpetach i innych warstwach robiło się nieco zbyt ciepło. Czas wstawać.

Na śniadanie chleb z pasztetem, pierogi ruskie, wafelki i pierniki, czyli normalne śniadanie jak co dzień. Chyba chwilę po 11stej ruszyliśmy w ponad 50 osób na mały podbój okolicy. Po raz drugi pokonywaliśmy przełęcz Małastowską (604 m n.p.m.). Podjazd z drugiej strony nieco rozczarował co odbiłem sobie podjazdem pod schronisko na Magurze Małastowskiej (740 m n.p.m.), który momentami podobno dochodził do 20% - lubimy to bardzo!

oblężenie sklepu w Zdyni © polsson

lubimy takie znaki © polsson

poginamy ze Szkodnikiem i Skoliozą © polsson

z Oleksandrem ;p © polsson

zjazd z przełęczy Małastowskiej © polsson

szutrówka pod górkę © polsson

krajobraz Beskidu Niskiego © polsson

Pokaż trasę GPS

Po pętelce większość ekipy szykowała się na obiad a ja wraz z kilkoma osobami ruszyliśmy na drugą traskę. Za przewodnika robił Michał Książkiewicz znany z rowerowej bazy podjazdów. Kręciliśmy się po Magurskim Parku Narodowym aż wreszcie po przejechaniu świetnego singielka zgubiliśmy drogę na tyle, że przez chyba godzinę prowadziliśmy rowery w bardzo błotnistym terenie. Co by nie mówić i tak było fajnie! Pierwszy raz w życiu przejeżdżałem rowerem przez brody, których naliczyłem na całej trasie z pięć. Kiedy zmierzchało dotarliśmy do Radocyny. Prysznic, suszenie butów przy ognisku no i spanie, bo rano trza wstać i uderzać na pociąg. Nie jestem w stanie odtworzyć trasy drugiej sobotniej wycieczki.

terenowa popołudniówka, czyli błotko © polsson

terenowa popołudniówka, czyli błotko (2) © polsson

terenowa popołudniówka, czyli błotko (3) © polsson

PS. W relacji wykorzystałem zdjęcia:

Van

Suchyy

Podjazdy

Mapa - najlepszy przyjaciel rowerzysty

Poniedziałek, 9 maja 2011 • dodano: 09.05.2011 | Komentarze 2

Ogarnięcie wszystkich dzisiejszych spraw zajęło mi sporo czasu i na siodełko udało mi się wsiąść dopiero o 18.15. Plan jak na tę porę dnia był dość ambitny i zakładał przejechanie ok. 65 km. Rzeczywistość okazała się jednak nieco inna.

Przejechałem przez most, wjechałem na poligon i pomknąłem w stronę Otłoczyna. Na samą stację PKP Otłoczyn miałem nie wjeżdżać, ale zmieniłem zdanie, bo postanowiłem wrócić czerwonym szlakiem po drugiej stronie DK nr 1.

goniąc za cieniem © polsson

poligonowa dróżka © polsson

Ponownie szybko zmieniłem zdanie przypominając sobie jaka jest tam piaskownica. Wskoczyłem na wojewódzką, którą miałem dotrzeć do zjazdu na jakieś wsie i docelowo do Gniewkowa. Skręciłem "na czuja" wjeżdżając na betonowe płyty, których nie lubimy!

poligonowa dróżka 2 © polsson

podobno jest niebezpiecznie © polsson

Kluczowy moment dla dzisiejszego wypadu nastąpił chwilę później. Z tego co pamiętałem z mapy, by dotrzeć do celu zgodnie z planem musiałem jechać cały czas prosto a tu psikus, bo betonowe płyty skręcają a na wprost zostaje wąska ścieżynka. Miast jechać na południe jechałem na wschód, ale zawracać nie chciałem, bo "przecież jakaś ścieżka w prawo zaraz będzie". Po lewej miałem poligonowe chaszcze a po prawej jakiś płot.

poligonowa dróżka 3 © polsson

Po pół godzinie takiej jazdy, kiedy to słońce było coraz niżej postanowiłem zadzwonić do Olka, by pomógł mi się jakoś zlokalizować, bo mapy ze sobą nie wziąłem wszak wycieczka miała być stosunkowo krótka, łatwa i przyjemna. Olo potwierdził moje przypuszczenia więc nie pozostawało nic innego jak jechać przed siebie, bo w tym momencie zawracanie nie miało już najmniejszego sensu. Po jakimś kwadransie odnalazła się cywilizacja i asfalt. Ponownie dzięki pomocy Olka oraz tubylców zlokalizowałem się i miałem do wyboru trzy opcje:

1) Aleksandrów i powrót poligonem przez Otłoczyn
2) Aleksandrów i powrót DK nr 1
3) Gniewkowo i powrót leśnym asfaltem.

Wybrałem bramkę nr trzy i szybkim tempem w zapadających ciemnościach wiedząc już gdzie jestem zacząłem zmierzać do domu, w którym zameldowałem się o 22.00. Cały wypad udało się ogarnąć na jednym bananie i jednym bidonie bez większego oszczędzania.

@ Olo, dzięki za pomoc! ;)

Pokaż trasę GPS

Deszczowo

Czwartek, 5 maja 2011 • dodano: 05.05.2011 | Komentarze 0

Popołudniówka z Olkiem. Wyjechałem z domu w pięknym słońcu, ale już na Rubinkowie musiałem się przedzierać przez mokre ulice. Potem przyjemna jazda aż do Turzna, w którym zaczęło padać, a my w tym czasie najpierw skryliśmy się na przystanku autobusowym, a później pod sklepem. Następnie mokrą szosą, ale już w słońcu do domu.

Pokaż trasę GPS

III Metropolia Bydgoszcz Maraton MTB

Niedziela, 17 kwietnia 2011 • dodano: 18.04.2011 | Komentarze 2

Oficjalne dane:
open 77/161
m2 24/40
czas 2:41:07

Dzień zaczął się o godzinie ósmej rano, kiedy to budzik oznajmił, że czas najwyższy zebrać własne zwłoki z miejsca zwanym łóżkiem jeśli w ogóle marzę o tym, by stanąć na starcie wyścigu w Bydgoszczy. Pogoda nie próbowała protestować - było ciepło i słonecznie. Wsiadłem do samochodu i pognałem po Olka, który przy okazji dotransportował się do Bydgoszczy i machnął ciekawą trasę w okolicach Zalewu Koronowskiego. Następnie podjechałem po Kasę, który miał być moim wyścigowym kompanem. Nie wiem dlaczego się nie zdziwiłem, kiedy to czekać na niego trzeba było dobre dziesięć minut. W końcu ruszyliśmy do miasta, którego nazwy nie wymawia się ;-)

W Bydgoszczy postój przy sklepie rowerowym, który trwał... dobre dziesięć minut, bo Kasa odbierał coś, co później okazało się kompletnie nieprzydatne, nieużyteczne i beznadziejne. Na szczęście udało się dotrzeć na rynek, zostawić samochód, zarejestrować się, przebrać i załatwić kupę innych formalności. Chciałem jechać na odprawę sędziowską po której nastąpić miał start honorowy, ale Kasa (dobre dziesięć minut!) mocował się z... mocowaniem na bidon, które odebrał we wspomnianym wcześniej sklepie. Kiedy wreszcie, spóźnieni, dotarliśmy na rynek okazało się, że nikogo już tam nie ma. Na szczęście na ulicach Bydgoszczy znaleźliśmy podobnych i wspólnie ruszyliśmy na miejsce startu ostrego. Warto wspomnieć, że Kasy koszyk na bidon mocowany do sztycy... nie trzyma jego bidonu! (haha)

Następnie miał miejsce wyścig.

Po nim nastąpiły tradycyjne pierdoły w stylu przebieranie, jedzenie (nieco słabe ;p), odbiór medali (nie ten kolor ;p) oraz inne ciekawsze i mniej ciekawe sprawy. Miałem nadzieję na wylosowanie roweru, ale los nie chciał się do mnie uśmiechać. W domu byłem ok. 18stej.

Aaaa!

Że wyścig!

Jak ruszyliśmy to było tak ciasno, że jechać się niemal nie dało. Przez pierwsze kilometry, jako, że byłem ustawiony na samym końcu stawki, próbowałem w dogodnych momentach wyprzedzać. Mniej więcej w okolicach ósmego kilometra stawka rozciągnęła się na tyle, że można było wpaść w swój rytm. Nie, jednak nie można było - spodziewałem się trudnej trasy, ale nie myślałem, że w mojej okolicy są takie ścianki, jest tyle piasku. Trasa mocno interwałowa i naprawdę dużo trudniejsza niż się spodziewałem. Zacząłem długie odcinki pokonywać samotnie ile sił w nogach pokonując kolejne pagórki. Zatrzymując się przy pierwszym bufecie poczułem, że ulatuje mi powietrze z przedniej opony. Załamka! Postanowiłem jechać dalej i w ten sposób pokonałem jeszcze ok. dziesięciu km. W pewnym momencie nastąpił jednak moment, w którym musiałem się zatrzymać i podjąć decyzję - tylko dopompować czy też od razu założyć nową dętkę. Dopompowałem ile się dało i była to dobra decyzja, bo udało się bez problemu - w sensie stricte technicznym - pokonać dalszą część trasy. W międzyczasie trasa choć na chwilę przestawała być aż tak hardcorowa. Ominąłem bufety numer dwa i trzy pedałując ile sił z rzadka wyprzedzając kolejnych uczestników zabawy. Następnie czwarty bufet, seria hopków, 50 km na liczniku (maraton miał liczyć ok. 55 km) i nagle meta. Zmęczony, ale umiarkowanie zadowolony. Zmęczony, bo trasa niezwykle trudna, a zadowolony, bo o zabawę i ukończenie głównie chodzi. Umiarkowanie? Bo można było urwać parę minut, inaczej rozłożyć sił, przesunąć się w klasyfikacji o kilka miejsc wyżej.

Słit focie:

Polsson i Kasa oraz bus Taty Polssona © polsson

smakowite medale © polsson

poniedziałkowy kapeć © polsson

numer startowy, medal i bałagan w pokoju © polsson

start i pytanie z serii - gdzie jest Polsson © polsson

wjazd na metę © polsson

PS. Jeśli zgubił ktoś licznik Sigmy i przypadkiem to czyta to tak - ja go znalazłem na m/w 13. km oraz tak - oddałem do biura zawodów.

Huragan

Czwartek, 7 kwietnia 2011 • dodano: 07.04.2011 | Komentarze 1

Do Decathlona i z powrotem, czyli...

* Pierwsza połówka pod ogromny wiatr, który momentami zatrzymywał licznik na wartości 12 km/h. Zmaganie się z bólem nóg, próba nie spadnięcia z mostu (boczny wiatr) i walka o trzymanie 20 km/h. Pod sklepem średnia 19.3 km/h a czas jazdy 2h07'.

* Druga połówka to deszcz i wiatr w plecy. Jeszcze w Bydgoszczy osiągam maxa na prostej drodze bez większego wysiłku (45.9 km/h). Po przekroczeniu mostu wiatr boczno - tylny i jazda długimi odcinkami po 30 - 35 km/h. Średnia z odcinka to ponad 29 km/h a czas jazdy wyniósł 1h24'.

Pokaż trasę GPS

Popołudniowa 60tka

Środa, 30 marca 2011 • dodano: 30.03.2011 | Komentarze 1

Popołudniowa 60tka z Olkiem i Kasą. Pierwsza część trasy z wiatrem i całkiem przyzwoitym tempem. Druga część, począwszy od Obrowa, to fajne naciskanie na pedały całej naszej trójki tak, że nim się spostrzegłem a był już Kaszczorek. Uczciwie trzeba nadmienić, że wiatr nieco osłabł. Polsson lubi zmianę czasu.

Pokaż trasę GPS