Mapa - najlepszy przyjaciel rowerzysty

Poniedziałek, 9 maja 2011 • dodano: 09.05.2011 | Komentarze 2

Ogarnięcie wszystkich dzisiejszych spraw zajęło mi sporo czasu i na siodełko udało mi się wsiąść dopiero o 18.15. Plan jak na tę porę dnia był dość ambitny i zakładał przejechanie ok. 65 km. Rzeczywistość okazała się jednak nieco inna.

Przejechałem przez most, wjechałem na poligon i pomknąłem w stronę Otłoczyna. Na samą stację PKP Otłoczyn miałem nie wjeżdżać, ale zmieniłem zdanie, bo postanowiłem wrócić czerwonym szlakiem po drugiej stronie DK nr 1.

goniąc za cieniem © polsson

poligonowa dróżka © polsson

Ponownie szybko zmieniłem zdanie przypominając sobie jaka jest tam piaskownica. Wskoczyłem na wojewódzką, którą miałem dotrzeć do zjazdu na jakieś wsie i docelowo do Gniewkowa. Skręciłem "na czuja" wjeżdżając na betonowe płyty, których nie lubimy!

poligonowa dróżka 2 © polsson

podobno jest niebezpiecznie © polsson

Kluczowy moment dla dzisiejszego wypadu nastąpił chwilę później. Z tego co pamiętałem z mapy, by dotrzeć do celu zgodnie z planem musiałem jechać cały czas prosto a tu psikus, bo betonowe płyty skręcają a na wprost zostaje wąska ścieżynka. Miast jechać na południe jechałem na wschód, ale zawracać nie chciałem, bo "przecież jakaś ścieżka w prawo zaraz będzie". Po lewej miałem poligonowe chaszcze a po prawej jakiś płot.

poligonowa dróżka 3 © polsson

Po pół godzinie takiej jazdy, kiedy to słońce było coraz niżej postanowiłem zadzwonić do Olka, by pomógł mi się jakoś zlokalizować, bo mapy ze sobą nie wziąłem wszak wycieczka miała być stosunkowo krótka, łatwa i przyjemna. Olo potwierdził moje przypuszczenia więc nie pozostawało nic innego jak jechać przed siebie, bo w tym momencie zawracanie nie miało już najmniejszego sensu. Po jakimś kwadransie odnalazła się cywilizacja i asfalt. Ponownie dzięki pomocy Olka oraz tubylców zlokalizowałem się i miałem do wyboru trzy opcje:

1) Aleksandrów i powrót poligonem przez Otłoczyn
2) Aleksandrów i powrót DK nr 1
3) Gniewkowo i powrót leśnym asfaltem.

Wybrałem bramkę nr trzy i szybkim tempem w zapadających ciemnościach wiedząc już gdzie jestem zacząłem zmierzać do domu, w którym zameldowałem się o 22.00. Cały wypad udało się ogarnąć na jednym bananie i jednym bidonie bez większego oszczędzania.

@ Olo, dzięki za pomoc! ;)