Zimowa stówka!

Środa, 2 lutego 2011 • dodano: 03.02.2011 | Komentarze 4

Trasa: Toruń - Rojewo - Inowrocław - Gniewkowo - Toruń

Dzisiejsza wycieczka narodziła się w pewną sobotnią noc w jednym z toruńskich pubów, kiedy to Olo_siwy_Olo powiedział mi, że fajnie byłoby zrobić stówkę w trudnych warunkach. Nie trzeba mi dwa razy powtarzać!

Zbiórka, na która się spóźniłem (sorry!), była tradycyjnie na moście, następnie - kierunek Inowrocław. Pierwsze zaskoczenie to zjazd z krajówki na drogę na Rojewo - zarówno asfalt jak i teren były całkowicie oblodzone. Pomimo wolnej jazdy i wielkiego skupienia nie udało mi się uniknąć niegroźnego upadku. Co ciekawe nastąpiło to dokładnie w momencie pytania Olka czy wciąż jest... ślisko.



Kiedy już po kilkunastu kilometrach lodowej jazdy ukazała się czarna droga Olek złapał gumę. Podczas wymiany dętki radośnie podskakiwałem próbując się ogrzać. Wiatr nie był dla nas łaskawy. Najgorszy odcinek to dojazdówka do Inowrocławia, gdzie niesamowicie wiało, co strasznie mnie wyziębiło. Miałem skostniałe palce od nóg. Na szczęście jakoś się doczłapałem do mcd, gdzie zjadłem i ogrzałem się a przed wyjazdem nasmarowałem kolejną warstwą wazeliny - dobry sposób!

Wjazd do Inowrocławia © polsson

W międzyczasie zaczęło uchodzić mi powietrze z przedniego koła. Jako, że nie miałem zapasowej dętki a Olo swoją już zużył ruszyliśmy na poszukiwanie sklepu rowerowego, gdzie zaopatrzyliśmy się w dwie nówki nierdzewki. Wymiana jednak nie była konieczna, bo kompresor wystarczył i spokojnie dojechałem do samego Torunia.

Wyjazd z Ina to wiatr w plecy i 30 km/h bez większego wysiłku. Nic dziwnego, że pomyliliśmy drogi i w efekcie nadrobiliśmy kilkanaście kilometrów. Kiedy już zorientowaliśmy się gdzie jesteśmy i przebiliśmy przez kolejny las (tym razem mała odwilż) obraliśmy kurs na Gniewkowo skąd znaną trasą mieliśmy trafić do domu.

Znana i lubiana boczna droga okazała się kolejnym lodowiskiem i przejazd przez nią był "nieco" dłuższy niż planowaliśmy toteż i pobiegać musiałem, bo stopy znów zaczęły marznąć. Cała reszta była zgodna z planem. Łącznie z fatalną ulicą Nieszawską, na której wytrzęsło nas niemiłosiernie. Tam się nie da jeździć!

mała przebieżka między Gniewkowem a Cierpicami © polsson

Wypad jak najbardziej udany i tutaj podziękowania dla Olka, bo sam pewnie bym nie pojechał a tak - znów mam uczucie, że zrobiłem coś fajnego na rowerze. Oby więcej, oby częściej, oby dalej, oby szybciej.